Kobieta Dekonstruktywizmu

Dekonstruktywizm w dwóch zdaniach; rozpoczął się w późnych latach 80.XX wieku, jest kontynuacją architektury postmodernistycznej. Przyglądając się budynkom tworzonym w tym stylu, możemy zauważyć, krzywoliniowe kształty, które służą zaburzeniu konstrukcji, przez co bryły w efekcie końcowym są nieprzewidywalne. 

A teraz przejdźmy do tytułowej kobiety, Brytyjka pochodząca z Iraku, urodzona 31 października 1950 w Bagdadzie. Studiowała z Bejrucie a następnie w Londynie, gdzie mieszka i pracuje do dziś. Jako pierwsza przedstawicielka płci pięknej zdobyła w 2004 roku nagrodę Pritzkera (najwyższe architektoniczne odznaczenie, przyznawane corocznie architektom, którzy poprzez swoje projekty mieli wpływ na środowisko człowieka). 

Nasza dzisiejsza "bohaterka" może pochwalić się także wyróżnieniem Miesa van der Rohe (laur ten przyznawany jest co dwa lata, a fundowany jest przez Komisję Europejską, Parlament Europejski i Fundację imienia Miesa van der Rohe w Barcelonie) ale także wieloma innymi nagrodami. Znana nie tylko z projektów stricte architektonicznych, w 2012 zaprojektowała wybieg dla domu mody Chanel, na Francuskim tygodniu mody (tutaj możecie obejrzeć pokaz), flakonik perfum Donny Karan, wykonała także projekt butów dla tak modnej w ostatnim czasie firmy Melissa, czy United Nude (tutaj możecie obejrzeć filmik, jak powstają te "zabójcze" buty). Według niej samej, Iradzkie pochodzenie nie ma wpływu na jej twórczość. Mówi jednak, iż właściwym kontekstem w jakim powinno się odbierać jej prace jest feminizm. Wiecie już kogo mam na myśli? Jeżeli tak to gratuluje, a jeżeli nie domyślacie się o kogo chodzi to już wyjaśniam! Zaha Hadid - jedna z moich ulubionych artystek, którą "poznałam"  jakieś 2 lata temu, od tamtego czasu staram się być na bieżąco z jej zadziwiającymi projektami, które bardzo często kojarzą mi się z futurystycznymi wizjami, przenoszącymi nas na inną planetę, gdzie wszystko jest proste, nowoczesne  i gdzie dba się o środowisko.